t;i></i><i></i>座典雅古亭,<i></i>知曾<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>,究竟<i></i>何<i></i>神圣。
但此刻,无论<i></i>安卿鱼<i></i><i></i>
江洱,<i></i>没<i></i>欣赏仙殿风景<i></i>兴致。
“卿鱼,<i></i><i></i>想做什么?”江洱<i></i><i></i>担忧<i></i>问道。
“<i></i>知道。”安卿鱼摇<i></i>摇头,“<i></i><i></i>,<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夏<i></i>神明,既<i></i><i></i>么做,<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>,安<i></i>待<i></i><i></i><i></i>。”
安卿鱼<i></i>神情<i></i>静无比,<i></i><i></i>宫殿<i></i>转<i></i><i></i>圈,便径直走<i></i>仙草庭院<i